Jak brak snu wpływa na zdrowie psychiczne?

Zaburzenia snu są bardzo powszechnym problemem we współczesnym społeczeństwie. Ponadto mają one ogromną zdolność do wyrządzania szkód zdrowiu fizycznemu i psychicznemu; Tego typu zmiany nie tylko powodują zmęczenie, ale także wywołują efekt łańcuchowy w tak różnych obszarach, jak zarządzanie emocjami i relacjami osobistymi, wydajność w pracy, a nawet podatność na infekcje.

W tym artykule wyjaśniam, jak brak snu wpływa na zdrowie psychiczne i jak działa interwencja psychologiczna w przypadku zaburzeń snu.

Czym są zaburzenia snu?
Jak brak snu wpływa na zdrowie psychiczne?
Na czym polega terapia psychologiczna zaburzeń snu?

Czym są zaburzenia snu?

Jak sama nazwa wskazuje, zaburzenia snu to problemy zdrowotne, które utrudniają codzienne spanie. Może to oznaczać brak wystarczającej ilości snu (z powodu zbyt dużej liczby godzin snu lub złej jakości snu) lub angażowanie się w dysfunkcyjne zachowania podczas snu.

W tym sensie do głównych zaburzeń snu zalicza się:

Bezsenność: trudności z zaśnięciem lub uzyskaniem odpowiedniej ilości snu.
Bezdech senny: trudności z oddychaniem podczas snu.
Moczenie nocne: tendencja do oddawania moczu w czasie snu, bardzo powszechna w dzieciństwie.
Narkolepsja: osoba chora zasypia niespodziewanie i w nieodpowiednich sytuacjach.
Parasomnie: ciągi nieprawidłowych ruchów podczas snu (w tym lunatykowanie i lęki nocne, obok innych zaburzeń).
Bruksizm (zgrzytanie zębami podczas snu).

Wszystkie zwierzęta potrzebują odpowiedniego snu, aby ich organizm mógł prawidłowo funkcjonować. Sen pozwala naszemu ciału na regenerację i odnowę sił po bodźcach dnia. Z tego powodu nadmierna czujność powoduje nie tylko problemy fizyczne, ale i psychiczne. Jeśli słaba jakość snu lub jego brak utrzymują się zbyt długo, powikłania mogą stać się niezwykle niebezpieczne.

Brak snu daje objawy już pierwszego dnia: czujemy się bardziej zmęczeni, jesteśmy mniej wydajni i mamy gorszą zdolność zapamiętywania. Jednakże oczywiste jest, że objawy te nasilają się z upływem dni, a jakość naszego snu nie ulega poprawie.

Poniżej znajdziesz niektóre konsekwencje dla naszego zdrowia psychicznego, które mogą wystąpić, gdy nie wysypiamy się tyle, ile powinniśmy.

1. Wysoki poziom niepokoju

Zaburzenia lękowe są ściśle związane z brakiem snu. Zanim jednak dojdziemy do tego punktu, możemy przejść przez stany silnego lęku (bez przeradzania się w zaburzenia), jeśli nie śpimy wystarczająco długo lub nie tak długo, jak byśmy tego oczekiwali.

Dlaczego jednak istnieje tak ścisły związek między brakiem snu a lękiem? Badania wykazały, że brak snu negatywnie wpływa na układ odpornościowy, prowadząc do rozwoju infekcji, które sprawiają, że organizm staje się nadaktywny. Ten stan nadmiernej czujności może prowadzić do rozwoju lęku.

Z drugiej strony, niedobór snu sprawia, że nasza koncentracja ulega pogorszeniu, przez co trudniej jest nam wykonywać codzienne zadania. To powoduje, że obowiązki się piętrzą, a nasz niepokój wzrasta

2. Abulia i drażliwość

Brak snu może wywołać objawy związane z depresją, takie jak abulia, czyli nieumiejętność zmotywowania się do wykonywania czynności, które nie są obowiązkowe. Ogranicza to inicjatywę podejmowania działań, a efektem jest stagnacja, która może pogorszyć sytuację.

Ponadto, spanie za mało prowadzi do zmęczenia nie tylko fizycznego, ale i emocjonalnego. Tego rodzaju wyczerpanie sprawia, że człowiek nie potrafi reagować w sposób przemyślany i proporcjonalny, gdyż zmęczenie wywołuje stan drażliwości, który sprawia, że zachowujemy się impulsywnie i agresywnie.

Osoby w tym stanie są praktycznie niezdolne do asertywnej reakcji, mają wybuchy złości, które wydają się nieuzasadnione i bezsensowne, a także mogą czuć ciągłą frustrację z powodu rzeczy, które w innych okolicznościach nie miałyby na nie aż tak dużego wpływu.

3. Sprawia, że osoba jest bardziej podatna na uzależnienia

To kolejny aspekt, który sprawia, że interwencja psychoterapeutyczna w przypadku zaburzeń snu jest jeszcze bardziej konieczna, gdyż praca psychologa może zapobiec pojawieniu się uzależnień.

Brak snu może powodować stany lękowe i objawy depresyjne, a także zwiększać podatność na uzależnienia. Dzieje się tak, ponieważ uzależnienia są postrzegane jako szybki sposób na pozbycie się lęku. Problem polega na tym, że na dłuższą metę takie „rozwiązanie” okazuje się o wiele gorsze i może prowadzić do komplikacji.

4. Skłonność do występowania stanów psychotycznych

Oczywiście, nie jest to natychmiastowa konsekwencja, ale udowodniono, że jeśli brak snu trwa wystarczająco długo, może prowadzić do objawów psychotycznych. Objawami tymi są zwykle halucynacje i urojenia, podobne do tych, które mogą być wywołane przez niektóre leki.

Dzieje się tak, ponieważ brak odpoczynku powoduje zmiany w mózgu, który nie jest w stanie prawidłowo się zregenerować. Jeśli zaobserwujesz u siebie którykolwiek z tych objawów, koniecznie zgłoś się do specjalisty, ponieważ tego typu epizody psychotyczne mogą również prowadzić do zawałów układu sercowo-naczyniowego.

Na czym polega terapia psychologiczna zaburzeń snu?

Ponieważ wiele zaburzeń snu ujawnia swoje główne skutki i objawy w porze dnia, gdy dana osoba nie znajduje się w stanie świadomości pozwalającym na wykonywanie czynności dobrowolnych lub stosowanie strategii terapeutycznych, interwencja psychologiczna koncentruje się na wywoływaniu zmian w czasie, gdy dana osoba śpi, zarówno tuż przed snem, jak i tuż po nim, a nawet w ciągu dnia. Głównymi celami są:

Wprowadź szereg zdrowych nawyków, które będą sprzyjać dobrej higienie snu. minimalizowanie prawdopodobieństwa wielokrotnego występowania zaburzeń snu z powodu fizycznego i psychicznego obciążenia doświadczanego w ciągu dnia. Przykładowo, podczas terapii pacjent uczy się technik zarządzania czasem, radzenia sobie z lękiem i przygotowywania otoczenia, w którym łatwiej mu będzie lepiej spać.
Zwiększ stopień, w jakim pacjent rozumie, co się z nim dzieje i zaprzestaje prób walki z tym poprzez działania kontrproduktywne.
Dostosuj kontekst danej osoby (zarówno otoczenie fizyczne, jak i otoczenie społeczne, składające się z przyjaciół i rodziny), aby uniknąć problemów związanych z niską jakością snu i brakiem wsparcia.
Korygowanie i zmiana codziennych nawyków (w czym może pomóc terapeuta) jest bardzo pomocna w poprawie jakości nocnego odpoczynku. Wśród narzędzi, jakie może Ci udostępnić wyspecjalizowany psycholog, znajdują się techniki relaksacji i wywoływania snu oraz wskazówki dotyczące prawidłowego odpoczynku. Ćwiczenia te pacjent poznaje na sesjach psychoterapii, a po wdrożeniu ich w życie pod nadzorem specjalisty, może je stosować w codziennym życiu, samodzielnie.

Zasady odpoczynku opierają się przede wszystkim na tym, aby zawsze kłaść się spać o tej samej porze, nie przejadać się na dwie godziny przed snem i nie korzystać z urządzeń elektronicznych, w szczególności telefonów komórkowych, tabletów i telewizji przed pójściem spać. Pamiętaj, że tego typu urządzenia pobudzają umysł i dlatego trudno ci zasnąć.

Czym są zaburzenia snu?